0 Ne Değil ki Hiç

“Süreci anlamak için yapılaştırmaya mecbur kalan sürecin içindeki süreçtir özne; sürecin içindeki süreç olmasından dolayı sürecin taşıyıcısı, üreticisi, değiştiricisidir.” 

İlk önce kilise olarak inşa edilmiş daha sonra cami olmuş daha sonra ise Bahai Mabedi olmuş binanın giriş kapısında uyandı kadim uykusundan. Yerde yatan bir çocuğun midesinde parçalanmadan kalan tavuk tanelerini ayıran başka biriyle karşılaştı ilk önce. Çocuğa baktı beyazdı, canlıydı rengi; diğerine baktı gri, bazı yerleri siyahımsı ayakları ise açık gri. Adım atmayı öğrendi Hiç, birkaç adım sonra bir şeyin içinde bir şeyi fark etti, aynaydı bu, kendisini yansıtıyordu. Aynadaki yansımanın yerde yatan çocuğu yiyene benzediğini fark etti, aynadaki parmaklara odaklandı mumumsu kıvamdaydı, kendi parmaklarına baktı, elini salladı uzuyordu, aynaya bir adım attı, aynadaki de kendine; korktu ilk başta bu yaklaşmadan, durdu, incelemeye devam etti yansımayı. Büyük bir patlamayla yansımaya doğru hızlıca savruldu. Binanın giriş kapısı patlamıştı, kapıdan içeri bir yaratık girmişti. Uzun saçları vardı yaratığın, parmaklarına baktı sarkmıyordu aksine elinde tuttuğu bir aleti sımsıkı sarmıştı. Morumsu bir kıyafeti vardı yaratığın ve bembeyazdı teni. Bir anda karşısında buldu yaratığı, yaratık o an kendine bakıyordu... 

Yaratık ortadan kaybolmuştu, gözlerini ilk açtığı noktadaydı, yanında birisi yerde yatan çocuğun midesiyle haşır neşir olmaya devam ediyordu, onu inceledi aynada gördüğünü hatırladı. Aynaya gitti tekrar eski tanıdık bir yüz görmüş gibi heyecanla sevindi, daha sonra arkasına dönüp yerde çocuğun üstüne yatana baktı evet o bu değildi, aynadaki başkasıydı. Tekrar büyük bir patlama sesi duyuldu ve o, en son gördüğü görüntü. Bu sefer ilk patlamadaki kadar heyecanlanmamıştı, direkt olarak içeri giren yaratığı inceledi, renklerinin çokluğu ve yaratığın deri bir ayakkabısı büyülemişti onu, kendi ayaklarına baktı çıplaktı. Çıplak ve boyutları birbirinden farklı, yaratığa baktı çok yükseğe sıçrayabiliyordu, acaba kendi de sıçrayabilir miydi, tam sıçramak için yerden gücünü alırken tekrar yaratığı karşısında gördü... 

Tekrar gözlerini açtı. Hiç sanki büyük bir güç onu o noktadan uzaklaştırmak istemiyordu, acaba onun da çocuğun midesinden çıkanları yemesi gerekiyordu. Diğerinin yanına oturup onu taklit etmeye başladı, bir şeyi alıp çocuğun midesinden kendi ağzına götürüyordu. Çocuğun midesine elini daldırdığında sıcaklığı hissetti, ürkmüştü bu sıcaklık karşısında bir anda elini geri çekti, eline baktı yerinde duruyordu, yeniden çocuğun midesine elini daldırdı sanki midesinde bir şeyleri arıyordu ama ne aradığını bilmiyordu. Çocuğun parmaklarını fark etti sonra elini midesinden çıkardı, parmaklara dokundu. Hem sertti hem de yumuşak sanki bir şey o parmakların kendi parmakları gibi akmasını engelliyordu, ne olabilirdi ki, bir anda tüm gücüyle kopardı parmağı, incelemeye başladı kırmızımsı bir sıvı akıyordu, o anda gene büyük bir patlama oldu. Elindeki parmaktan gözlerini ayıramadı Hiç onun geldiğini biliyordu, yanına doğru yaklaştığını hissediyordu. Yaratığın ayaklarını hatırladı, yanındakini iterek çocuğun ayaklarına baktı, ayakları yaratığınki kadar büyük değildi, daha küçüktü, onun da ayağının etrafında bir şey vardı, o şeyi yerinden çıkarmak istedi... 

Giriş kapısına baktı gözlerini açtığında, kapı yerindeydi, yaratık o kapı patlayana kadar gelmeyecekti, hemen diğerinin yanına oturdu önce çocuğun parmağını kopardı ve diğerini taklit ederek yemeye başladı, ağzından akan sızıntı ona rahatsızlık vermiyordu ama o kan kokusu midesini bulandırıyordu. Hızlıca çocuğun ayaklarını saran şeyi ayağından çıkarmaya çalıştı ama olmuyordu, çekiyordu fakat yerinden çıkmıyordu, çocuğun ayağını ısırmaya başladı belki böyle çıkarmayı başarabilirdi, her ısırıktan sonra ağzına gelen et parçalarını yere tükürüyordu. Dışarıdan gören birisi onu çocuğun bacaklarını yediğini düşünebilirdi ama o zaten çocuğun parmağını yemişti, çocuğun parmağına sertliği veren şey içindeydi ona da sertlik verebilirdi. Bir ısırık, bir ısırık daha, koparabildi en sonunda çocuğun ayağını fakat bu seferde ayakkabının içindeki ayak çıkmıyordu, hızlıca salladı ayakkabıyı ve o an patlama gerçekleşti. Patlamanın sesi ürkütmüştü Hiç’i, artık zamanın geldiğini biliyordu. Büyük bir zorlamayla ayakkabının içinden çocuğun ayağını çıkardı ve içine kendi ayağını sokmak istedi fakat beceremedi, yaratığın yaklaştığını gördü, ilk karşılaştığı gibi hızlı hareket etmiyordu yaratık, yavaş yavaş yaklaşıyordu, azıcıkta olsa ayakkabıya ayağını soktu ve yaratığa baktı, yaratık da durduğu yerde onu inceliyordu. Evet, ayakkabı işine yaramıştı yaratık durmuştu, göz göze geldi yaratıkla, gözlerinin maviliğini gördü, ne aynadaki yaratık gibiydi ne de yanındaki gibi. Yaratığa parmağıyla gözlerini işaret ederken kendi parmaklarına baktı, parmakları hala sarkıyordu; demek ki çocuğun parmaklarına sertlik veren şey onda işe yaramamıştı. Ona dokunabilir miydi acaba, elini yaratığa doğru uzattı... 

Ayakkabı ayağında değildi, çocuğun parmağı çocuktaydı ve kapı patlamamıştı, o an her şey ilk haline dönmüştü ilk gördüğü hale, yaratığın gözlerini hatırladı, maviliğini, çocuğun gözlerini merak etti, çocuğun kapalı göz kapaklarını açtı onlarda maviydi. Yanındakinin gözlerine baktı sarımsı irinin içinde kahverengi, karanlık göz kapaklarından biri gözünün yarısını kapatmış, aynaya gitti bu sefer oradakinin göz rengi neydi, baktı inceledi yerde oturanla aynıydı. Kendi gözlerine dokunmak istedi aynadaki de kendi gözlerine dokunuyordu, elini salladı o da sallıyordu. Bağlantısını çok geç olsa da kurabilmişti karşısındaki kendisiydi ve kendisi yerde çocuğun midesindeki tavuk parçalarını yiyene benziyordu, o yaratıkla da bu çocuk. Tekrar büyük bir patlama ortaya dağılan kapı parçaları, gelen yaratıktı. Yaratık bu sefer daha da yavaş adımlarla yaklaşıyordu, durdu hiç hareket etmedi bu sefer yaratık ona bir süre baktı ve sonra ilerledi. Yerde yatan çocuğa yaklaştı ve elindeki şeyi diğerine doğru savurdu. Bir anda ortadan kaybolmuştu, kendine benzeyen ve kaybolurken yeşil bir sisin içerisinde $5000 görünmüştü. Yaratık bu sefer ona doğru baktı ve... 

Her şey yerli yerindeydi, kendisine benzeyene baktı bu sefer, yeşil sisi ve $5000’ını tekrar görmek istiyordu, onun içinde diye düşündü, yaratık geldi ve onu oradan çıkardı. Onu oradan kendisi çıkarmak istedi, fakat nasıl olacaktı ki bu, bir eliyle hızlıca kendine benzeye vurdu, bir şey olmadı tekrar tekrar vurmaya devam etti, eliyle olmamıştı çıkmıyordu. Yaratığı hatırladı, elindeki bir şeyle vurmuştu belki o da başka bir şeyle vurmalıydı, çocuk yaratığa benzediğine göre çocuğun elini de çıkarabilirdi o görüntüyü, belki de kendine alabilirdi $5000’ı ne de olsa daha yaratığın gelmesine vardı. Çocuğun kolunu tüm gücüyle çekti ve kopardı koparma anıyla patlama anı bir olmuştu. Tüm gücüyle kendisine benzeyene vurmaya başladı, vurdu vurdu vurdu ama olmuyordu, $5000 çıkmıyordu, yaratık yanlarına kadar gelmiş onun diğerine vurmasını izliyordu. Vurmaktan vazgeçti, yaratığın vurmasını izlemek istedi acaba o nasıl vuracaktı kendine benzeyene. Elindeki metal bir şeyle vurdu yaratık ve tekrar o muhteşem görüntü sisler içerisinde $5000. Demek ki sadece o metal şey çıkarıyordu yerinden. Onu almalıydı yaratığa doğru adım attı... 

Tekrar başa dönmüştü, bu sefer kararlıydı yaratığın elinden o şeyi alacaktı ama nasıl, önce kapı patlıyordu sonra yaratık içeri giriyordu o zaman kapı patlamadan önce ne oluyordu. Kapının yanına yaklaştı açmak istedi açamadı, kapının kenarına çekildi daha sonra beklemeye başladı evet önce yaratığın elindekini alacaktı daha sonra çocuğun midesinden yemek yiyene vuracaktı belki öncesinde yaratığa vurabilirdi. Acaba yaratıktan da çıkar mıydı ki, bekledi bekledi önce bir tik sesi geldi kapıdan yaratık yaklaşıyordu, kapı patlar patlamaz kapıya doğru atlayacaktı, kapı patladı ve tüm hızıyla kapıdan dışarı sıçramaya çalıştı, kendisi havadayken bir anda durdu her şey, kıpırdayamıyordu, hareket edemiyordu, tam karşısında yaratık vardı o da hareket edemiyordu, her şeyin sallandığını hissetti kendisi, yaratık, bina, o an havada kalan kapı parçaları her şey sallanıyordu, her şey yıkılıyordu. 

Teknik servis notu: 

Kullanıcı şikayeti: Oyun oynarken bir anda pc kapandı ve tekrar tekrar denememe rağmen açılmadı, tam anakart ekranı geliyor ama gerisi gelmiyor. 

Teknik servis incelemesi: Hard disk boot sector 

Çözüm: Hard disk değişimi